Publiczna opieka lekarska

Warunkiem korzystania z publicznej opieki lekarskiej jest opłacanie składek NFZ. Do niedawna weryfikacja uprawień odbywała się m.in. na podstawie druku RMUA w przypadku osoby zatrudnionej na umowę o pracę, dowodu opłaty składki w przypadku osoby prowadzącej działalność gospodarczą czy legitymacji emeryta lub rencisty. Osoby bezrobotne również mają możliwość skorzystania z usług lekarskich, pod warunkiem posiadania zaświadczenia z Urzędu Pracy o zgłoszeniu do ubezpieczenia zdrowotnego. Osoby, które nie opłacają składek, muszą płacić za udzieloną pomoc medyczną.

Lekarzem pierwszego kontaktu jest zazwyczaj lekarz rodzinny. To do niego udają się pacjenci, u których pojawiają się problemy zdrowotne. Lekarz rodzinny zajmuje się m.in. udzielaniem pomocy w chorobach zakaźnych czy w przeziębieniu. Jeśli pacjent cierpi na poważniejsze dolegliwości, których źródeł nie można jednoznacznie zdiagnozować, kierowany jest do lekarza specjalisty. Skierowanie od lekarza rodzinnego wymagane jest w przypadku lekarzy wielu specjalizacji. Nie jest ono konieczne chcąc skorzystać z pomocy ginekologa, stomatologa, dermatologa, onkologa, psychiatry, wenerologa oraz okulisty.

Niekiedy między skierowaniem od lekarza rodzinnego, a wizytą u lekarza specjalisty mija sporo czasu. Powodem tego są kolejki. Wiele osób cierpi na podobne schorzenia, zwłaszcza te, które powszechnie występują. To sprawia, że okres oczekiwania na wizytę może trwać w skrajnych przypadkach nawet kilka lat. Taka sytuacja często nie jest wskazana dla osób, które potrzebują natychmiastowej pomocy medycznej. Niekiedy jedynym rozwiązaniem jest wówczas wizyta prywatna u specjalisty.

Prywatna opieka lekarska